بر اساس ضوابط و مقررات موجود جهت ساخت بتن باید مصالح را وزن نمود (طرح اختلاط وزنی.)
لیکن با توجه به بررسیهای میدانی صورت گرفته همچنان شاهدیم که در کارگاههای ساختمانی (خصوصاً کارگاههای کوچک شهری (شاید بتوان گفت زیر 1500 مترمربع زیربنا)) کماکان بدون توجه به این موضوع اقدام به ساخت بی قاعده و غیراصولی بتن نموده که منجر به کاهش شدید کیفیت و مقاومت آن میگردد.
بههرحال حداقل انتظار این است که در این کارگاهها طرح اختلاط به روش حجمی مبنای ساخت بتن باشد که اینچنین نیست.
چنانچه به دلایلی امکان طرح اختلاط وزنی فراهم نباشد و میزان بتن مصرفی روزانه کم باشد (کمتر از 30 مترمکعب در روز) بهعنوان راهنمایی میتوان از مقادیر نسبتهای حجمی زیر جهت ساخت بتن رده مورد نظر استفاده نمود:
نسبت هاي تقريبي اختلاط يك متر مكعب بتن
| رده بتن | سيمان تقريبي
(كيلوگرم) |
ماسه تقريبي
(ليتر) |
شن تقريبي
(ليتر) |
| C25 | 350 | 530 | 830 |
| C20 | 300 | 530 | 880 |
| C16 | 250 | 530 | 930 |
| C12 | 200 | 530 | 970 |
| C10 | 150 | 530 | 1050 |
با استفاده از اندازه های فوق و تهیه پیمانه و سطل و ابزار مناسب با حجم مشخص می توان تا حدود زیادی کیفیت ساخت بتن در کارگاه ها را ارتقاء بخشید.
تعیین نسبت های اختلاط بتن باید به گونه ای باشد که شرایط زیر را برآورده سازد :
کارایی و روانی بتن به اندازه کافی باشد تا بتن بتواند به سهولت در قالب ها ریخته شود و به خوبی میلگردها را در بر گیرد بدون اینکه جدایی دانه ها یا آب انداختن زیاد روی دهد.
مقاومت متوسط هدف و مقاومت مشخصه بتن تامین شود.
نسبت های اختلاط مواد تشکیل دهنده بتن براساس تجارب کارگاهی و استفاده از مخلوط های آزمایشگاهی در آزمایشگاه مبتنی بر روشهای متداول با مصالح مصرفی کارگاه تعیین می شوند.
0 دیدگاه